cyfrowa ciemnia. komputerowy warsztat fotografa helion, ebooki
[ Pobierz całość w formacie PDF ]
SpiS treści
Wstęp
7
O czym jest ta książka
7
a O czym nie jest
9
kilka słów O terminOlOgii
10
1
specyfikafotografiicyfroWej 13
cO tO znaczy „dObre zdjęcie”?
14
specyfika różnych
gatunków fOtOgrafii
23
2
standardy
37
fOrmaty zapisu cyfrOwych zdjęć
38
metadane — Opis zdjęć
43
3
Warsztatpracy
63
zarządzanie barwą
dla fOtOgrafów
64
sprzęt fOtOgraficzny
82
system infOrmatyczny
106
4
edycjazdjęć
121
zdjęcie nieOpisane nie istnieje!
123
Opis zdjęcia w standardzie iptc
124
systemy wybOru i kategOryzacji
146
krótki przewOdnik
pO systemach edycyjnych
150
5
cyfroWaciemnia
205
Obróbka niedestruktywna
206
kOrekta pOdstawOwych
parametrów zdjęcia
207
6
katalogoWanieiarchiWizacja 235
archiwum a kOpie
bezpieczeństwa
238
Organizacja cyfrOwegO
archiwum zdjęć
239
OprOgramOwanie katalOgujące
242
przykładOwa
struktura archiwum
257
archiwizacja długOterminOwa
262
BiBliografia
269
skoroWidz
270
4
r o z d z
i
a
ł
edycja
Zdjęć
C YFROWA CIEMNIA. K OMPUTEROW Y WAR SZ TAT FOTOGR AFA
W
brew pozorom, materiał zawarty w tym rozdziale nie jest prze-
znaczony wyłącznie dla osób uprawiających zawód fotoreporte-
ra. Właściwie uporządkowane, posegregowane i opisane zdjęcia
to warunek konieczny sprawnie funkcjonującego archiwum.
Obowiązuje tu zasada: „Garbage in — Garbage out”, czyli:
„śmieci na wejściu dadzą śmieci na wyjściu”.
Jak już zostało zasygnalizowane we Wstępie, edycją zdjęć nazywać będziemy
proces przygotowania surowego materiału zdjęciowego do skatalogowania i ar-
chiwizacji w cyfrowym archiwum. Proces ten składa się z kilku kroków: dodania
opisów oraz kategoryzacji i selekcji zdjęć.
Fotoamatorowi kwestia opisywania zdjęć może kojarzyć się ze środowiskiem
zawodowych fotoreporterów, prasy i agencji fotograicznych. Całkiem słusznie —
tam jest to absolutna konieczność. Jednak uporządkowane, opisane archiwum
to podstawa warsztatu każdego fotografa — niezależnie od tego, czy żyje on ze
swoich zdjęć, czy jest to tylko jego hobby.
Aparat cyfrowy skłania do częstszego niż analogowy naciskania spustu migawki.
Zniknęła bariera 36 klatek i chwila na „ochłonięcie” w momencie zmiany ilmu.
Emocje fotografowania powodują, że zdjęć na dysku komputera przybywa bardzo
szybko, znacznie szybciej, niż przybywało kopert z negatywami lub pudełek ze
slajdami. Odnalezienie na ekranie tej jednej, właśnie potrzebnej klatki pośród
setek innych jest dużym problemem. Wśród kilkunastu tysięcy innych — może
okazać się niewykonalne. Jedynym rozwiązaniem jest zrzucenie wyszukiwania
na cierpliwą maszynę. Podstawą automatycznego indeksowania jest jednak
wprowadzony przez człowieka opis.
Przeglądanie i wyszukiwanie zdjęć ułatwia przypisanie każdego z nich do jednej
lub kilku kategorii, np.: portret, krajobraz, makro, wakacje, studio. Selekcja to
wybór podzbioru zdjęć, spełniających pewne kryteria narzucone przez fotografa
lub inną osobę dokonującą edycji. Najczęściej będzie to kilkupoziomowy wybór
zdjęć najlepszych, choć możliwości deiniowania kategorii i kryteriów selekcji
ograniczone są jedynie wyobraźnią i potrzebami fotografa. Kilka najpopularniej-
szych schematów zaprezentujemy w dalszej części tego rozdziału.
Edycja zdjęć to dla każdego fotoamatora doskonała okazja do powrotu wspo-
mnieniami do niedawnych chwil fotografowania. To możliwość szczegółowej
analizy wszystkich technicznych i artystycznych aspektów zdjęć, co ma olbrzy-
mi walor edukacyjny. Zawodowi fotoreporterzy przeważnie nie lubią tego etapu
pracy, a ich niechęć jest wprost proporcjonalna do wieku laptopa, na którym
muszą ją wykonać, i odwrotnie proporcjonalna do czasu, po którym zaczynają
się coraz bardziej niecierpliwe telefony z redakcji. Kluczem do sukcesu edycji
materiału fotograicznego są oczywiście dobre narzędzia: sprzęt i oprogramo-
122
[ Pobierz całość w formacie PDF ]