ebook fotografia cyfrowa portrety, e-book
[ Pobierz całość w formacie PDF ]
Rafał Olszak
Fotografia cyfrowa - portrety
www.cyfrografia.pl/ebook.html filmy instruktażowe i rekwizyty cyfrowe
RAFAŁ OLSZAK
www.cyfrografia.pl
cyfrografia@cyfrografia.pl
FOTOGRAFIA CYFROWA:
PORTRETY
www.cyfrografia.pl
Copyright © Rafał Olszak
Autor nie czerpie żadnych materialnych korzyści z niniejszej publikacji. Niniejsza publikacja przeznaczona jest
do swobodnego kopiowania i rozpowszechniania wyłącznie w całości. Zabrania się przekształcania,
publikowania fragmentów, publikowania w innej niż elektroniczna formie bez pisemnej zgody autora. Wydruk
można wykonać wyłącznie w celach prywatnych. Użyte znaki są własnością odpowiednich firm lub osób
prywatnych.
Autor dołożył wszelkich starań, by zawarte w publikacji informacje były kompletne i rzetelne. Nie bierze jednak
odpowiedzialności za ich wykorzystanie, ani za związane z tym ewentualne naruszenie praw patentowych lub
autorskich. Autor nie ponosi również odpowiedzialności za ewentualne szkody wynikłe z wykorzystania
informacji zawartych w artykule.
Wydanie – pierwsze. Data kompilacji: 2005-02-27
1
Rafał Olszak
Fotografia cyfrowa - portrety
www.cyfrografia.pl/ebook.html filmy instruktażowe i rekwizyty cyfrowe
Portret psychologiczny, artystyczny, plenerowy,
naturalny, pozowany, zawodowy, amatorski,
reporterski – wielość tych kategorii w znacznym
stopniu świadczy o ogromnej popularności portretu.
W świecie, który nas otacza portrety można spotkać
na każdym kroku – w reklamach, na okładkach
czasopism, plakatach… Można także zaryzykować
stwierdzenie, że portret jest jednym z najczęściej
podejmowanych tematów fotograficznych. Zdjęcia
tego typu robimy w wielu różnych sytuacjach,
poczynając od ważnych chwil z naszego życia,
poprzez fotografie z wycieczek, a na całkowicie
spontanicznym pstrykaniu kończąc. Zwłaszcza teraz
w epoce fotografii cyfrowej, gdy aparaty stają się
jedną z podstawowych funkcji telefonu
komórkowego, zdjęcia portretowe robią furorę i
powstają ich ogromne ilości. Niestety zazwyczaj ich
wartość artystyczna (jak również techniczna) jest na
tyle niska, że zupełnie nie są godne uwagi.
W tym artykule pojawią się praktyczne wskazówki na temat udanej fotografii
portretowej. Przeczytanie tego tekstu nie daje gwarancji na tworzenie pięknych
portretów. Konieczne będzie również oglądanie zdjęć uznanych artystów, a
przede wszystkim własna praktyka. Na początku swoich prób, warto bowiem
odwoływać się do sprawdzonych wzorców, nawet jeśli wydaje nam się, że
najlepiej jest wydeptywać od początku własną ścieżkę. Na eksperymenty nigdy
nie jest za późno, ale zaczynając od nich szybko może się okazać, że wyważamy
otwarte drzwi. Dlatego tak wartościowe jest
podpatrywanie artystów
. Dawniej
odesłałbym pewnie do biblioteki ZPAF, teraz największym zbiorem dzieł różnych
fotografików jest oczywiście wszechobecny Internet. Wystarczy wpisać w
dowolnej wyszukiwarce nazwisko poszukiwanego artysty, a po chwili pokaże się
potężna lista odnośników. Jest to zdecydowanie wygodniejsza forma niż
fatygowanie się do biblioteki oraz o wiele lepsza niż kupno czasopism, w których
co druga strona to reklama zamiast treści, a na co trzeciej znajduje się artykuł
sponsorowany - tzw. recenzja. Reasumując: albumy fotograficzne to lektura
obowiązkowa każdego, choćby odrobinę bardziej ambitnego fotoamatora. Bez
tego na zawsze można pozostać pstrykaczem lub żyć w przekonaniu, że się robi
dzieła sztuki, a w istocie powielać dawno utarte schematy.
Warto by się teraz zabrać do tematu konkretniej, a mianowicie od strony sprzętu
i niezbędnych akcesoriów. Do wykonania prawidłowego portretu najlepiej użyć
obiektywu o długiej ogniskowej
. Optyka tego typu sprzyja robieniu zdjęć, na
których fotografowany obiekt ma prawidłowe proporcje, jest bez zniekształceń.
Jest to szczególnie ważne, gdyż twarz ludzka charakteryzuje się konkretnymi
proporcjami – jakiekolwiek ich zachwianie obniża zwykle wartość zdjęcia.
Jednocześnie obiektywem o długiej ogniskowej łatwo jest uzyskać imponujący
efekt odcięcia od tła. Taka optyka upraszcza też wypełnienie niemal całego kadru
twarzą portretowanego. Posiadanie obiektywu typu
ZOOM
sprzyja dodatkowo
2
Rafał Olszak
Fotografia cyfrowa - portrety
www.cyfrografia.pl/ebook.html filmy instruktażowe i rekwizyty cyfrowe
pracy, ponieważ ułatwia kadrowanie. Bez przemieszczania się, możemy ująć
konkretny fragment obserwowanej przestrzeni.
Jeśli jesteśmy zmuszeni fotografować obiektywem o krótszej ogniskowej,
powinniśmy korzystać z najdłuższej dostępnej. Bezpieczniej jest również
fotografować wówczas profil, który stwarza mniejsze zagrożenie wystąpienia
zniekształceń.
Wbrew panującej opinii, równie istotna jest
ostrość obiektywu
. Aparaty
cyfrowe funkcjonują w taki sposób, że zdjęcia nimi wykonane będą bardziej ostre
niż zdjęcia wykonane z taką samą optyką aparatem analogowym. Należy tą
właściwość wykorzystywać, zamiast z nią walczyć (na ogół bezskutecznie).
Dlatego warto szukać takiego szkła, które gwarantuje ostrość przy jak
najmniejszej przysłonie. Ostre zdjęcia zawsze są pewnym przejawem wysokiej
jakości obiektywu, natomiast wszelkiego rodzaju zmiękczenia (tak często
pożądane w portretach) z łatwością można uzyskać w programie graficznym. Na
przykład Photoshop daje ogromne możliwości w tym zakresie, a różnego typu
dodatkowe filtry (tzw. pluginy) znacznie ułatwiają nanoszenie na fotografie tego
typu efektów. Należy mieć świadomość, że udany portret czy to dziecka, czy
kobiety wcale nie musi mieć pastelowego charakteru, a portretowani nie muszą
się rozmywać w miękkości.
Portret – może z pominięciem portretu dziecka –
może być dzięki technice cyfrowej także podobny
do dzieł ojca Popartu. Andy Worhol i jego kolorowe
obrazy znane są na całym świecie. Po wykonaniu
prawidłowego, ostrego zdjęcia możemy w
programie graficznym dokonywać rozmaitych
operacji zarówno na kolorystyce jak i na ostrości.
Niejednokrotnie może się również okazać, że
program edycyjny zastąpi nam wizażystę! Do tego
jednak wrócę, teraz pomówmy jeszcze o niezbędnych akcesoriach.
Ze względu na to, że do wielu aparatów cyfrowych dołącza się za darmo
programy do obróbki zdjęć, istnieją bezpłatne programy, które można pobrać z
Internetu (na przykład GIMP) oraz ogólnie dostępne jest profesjonalne
oprogramowanie – nie będę się rozczulał nad różnego typu
filtrami na
obiektyw
. Omawianie tego zagadnienia uważam
za całkowicie zbędne, ponieważ praktycznie
każdy pożądany efekt można uzyskać na etapie
obróbki zdjęcia.
Warto jednak zwrócić uwagę na różnego typu
powierzchnie odbijające światło
. Fotografując
czy to w studiu, czy w plenerze możemy używać
na przykład blendy fotograficznej. Do portretów
raczej nie jest polecana blenda srebrna, która
daje ostre światło. Natomiast blenda biała daje
miękkie, barwnie neutralne (5600°K) odbicie.
Złotej strony blendy można użyć, aby uzyskać światło „cieplejsze”, zwłaszcza
przy intensywnym świetle błyskowym.
3
Rafał Olszak
Fotografia cyfrowa - portrety
www.cyfrografia.pl/ebook.html filmy instruktażowe i rekwizyty cyfrowe
Koszt zależy oczywiście od wielkości blendy, ale również od materiału, z jakiego
jest wykonana. Jeśli coś jest podejrzanie tanie, zastanów się trzykrotnie przed
zakupem, bo efekty użytkowania mogą nie być zadowalające.
Fotografując w bardziej stabilnych warunkach (ideałem jest sesja w warunkach
studyjnych) można używać
ekranów odbijających
światło. Choć oczywiście
istnieje możliwość zakupu takowego sprzętu, to można również z powodzeniem
przygotować sobie ekran samodzielnie. Możemy na przykład użyć białej tektury,
którą dodatkowo z jednej strony pokryjemy folią aluminiową (wówczas stanie się
jaśniejsza, a jednocześnie odbite światło będzie bardziej kontrastowe). Ekrany
można konstruować również z kilku deseczek lub metalowych pręcików i tkaniny.
W przeciwieństwie do ekranów z tektury, ten sprzęt można łatwo przygotować w
taki sposób, aby w każdej chwili móc go złożyć i przetransportować. Jeszcze
innym rozwiązaniem jest użycie bloku styropianu. Potrzebujący profesjonalnych
rozwiązań mogą się skusić na któryś z produktów firmy Lastolite:
Oczywiście osoby, które na poważnie zamierzają się zająć robieniem zdjęć w
warunkach studyjnych, potrzebują znacznie więcej informacji na ten temat, ale
nie ma na to miejsca w niniejszym poradniku. Należałoby bowiem porozmawiać o
lampach, tle, światłomierzu, dodatkowych akcesoriach itd.
4
Rafał Olszak
Fotografia cyfrowa - portrety
www.cyfrografia.pl/ebook.html filmy instruktażowe i rekwizyty cyfrowe
Wróćmy jednak do rzeczywistości finansowej współczesnego Polaka. Większość z
nas najpewniej w kwestii sztucznego oświetlenia może powiedzieć bardzo
niewiele, co najwyżej wspomnieć o
wbudowanej lampie błyskowej
. Czasami
jej użycie przysparza więcej kłopotów niż daje korzyści. Dość trudno ją ujarzmić,
dlatego najlepiej pozostawić to aparatowi fotograficznemu, korzystając z trybów
programowych fotografowania. Na przykład w tzw. portrecie nocnym aparat
używa lampy błyskowej w celu rozświetlenia pierwszego planu i wydłuża czas
naświetlenia, aby lepiej były widoczne szczegóły tła. Trybu tego używa się
oczywiście w kiepskich warunkach oświetleniowych. Warto poprosić portretowaną
osobę, aby pozostawała nieruchoma jeszcze przez kilka sekund po błysku, w celu
uniknięcia niepożądanego poruszenia na fotografii.
Posiadacze
zewnętrznych lamp błyskowych
mają zazwyczaj większe pole do
popisu, ponieważ mogą dokonywać różnych ustawień parametrów błysku. Jak
pokazuje doświadczenie, dla jednych to sposób realizacji swoich wizji
fotograficznych, dla innych - przesadne utrudnienie. Niemal każdy posiadacz
aparatu fotografuje portrety, ale nie każdy musi się przecież posługiwać sprzętem
z dużą ilością opcji. Mimo wszystko warto pamiętać, że sporym udogodnieniem
jest możliwość skierowania błysku na przykład w sufit, jeśli pomieszczenie nie
jest zbyt wysokie. Odbite światło będzie rozproszone, a co za tym idzie
unikniemy białej plamy światła na twarzach portretowanych osób.
Warto w tym miejscu zwrócić uwagę na fakt, że błysk lampy powoduje powstanie
odblasków na twarzy
fotografowanego, zwłaszcza, gdy ten jest odrobinę
spocony. Takie są właściwości ludzkiej skóry, a znikome jest
prawdopodobieństwo, że zawsze będziemy prowadzać ze sobą wizażystę. Na
szczęście w programie graficznym możemy stosunkowo łatwo usuwać różnego
typu niedoskonałości zdjęć i ludzkiej skóry. Zagadnienie to omawiam w
bezpłatnym poradniku
„Retusz postaci”
oraz oczywiście w filmach
instruktażowych (
www.cyfrografia.pl/ebook.html
).
Teraz możemy już przejść do samego
procesu fotografowania. Zanim omówię
różne sposoby oświetlenia postaci
portretowanego, warto przypomnieć
sobie kilka elementarnych zagadnień
związanych z
przysłoną, czasem
naświetlenia
i w konsekwencji również
z
głębią ostrości
. Trzeba pamiętać, że
użycie dużej przysłony oznacza
przepuszczenie smugi światła tak
wąskiej, że przypomina ona igłę.
Metafora ta jest jak najbardziej na
miejscu, gdyż przysłona f/22 oznacza
bardzo dużą głębię ostrości. Jeżeli zatem
w kadrze znajdzie się też większy fragment tła, to jego szczegóły będą dość
wyraźne. Jeśli natomiast chcemy skupić uwagę widza wyłącznie na pierwszym
planie, a co za tym idzie na postaci, możemy zastosować stosunkowo niską
przysłonę, aby tło zostało rozmyte i nie przyciągało wzroku.
5
[ Pobierz całość w formacie PDF ]